Wiosna budzi niepokój w sercu właścicieli ogrodów i ogródków. Po okresie, kiedy przyroda spała lub drzemała na zwolnionych obrotach, zaczyna połyskiwać czerwone światełko przygotowań do aktywności. Najbardziej chyba spektakularnym przykładem roślin potrzebujących cięcia są niezimozielone, wieloletnie ozdobne trawy.
To, co zostaje po zimie z miskanta i rozplenicy można w najlepszym razie nazwać suchymi, beżowymi miotłami 😉 Czeka Was zadanie dokładnego wycięcia kęp starych pędów, które wcale nie będą łatwo poddawały się tym zabiegom. Aby wiosną przystąpić do cięcia obserwujemy pogodę. Jeśli nie ma już przymrozków, możecie przystąpić do zabiegu. Rozplenica wypuszcza późno młode przyrosty (w maju!). Rozpocznijcie zabieg ścinania suchych pędów od zewnątrz do wewnątrz na wysokości 2-3 cm od ziemi.
Jeżeli nożyce do żywopłotu okażą się słabe, spróbujcie kosy spalinowej. Miskant jest trudniejszym przeciwnikiem. Jeśli, obserwując przyrodę , uda się wyprzedzić moment pojawienia się młodych pędów, można ścinać nożycami całe kępy.
Przycinanie thui
Kontrastową w charakterze rośliną jest tuja. Przede wszystkim to krzew lub drzewo zimozielone, iglaste. Liście przybierają najpierw formę szpilek, później stają się łuskowate. Można tuję kształtować w różne formy. Aby zachować roślinę w dobrym zdrowiu konieczne jest regularne przycinanie, chirurgiczna precyzja i świadomość nabywania coraz większych umiejętności z czasem. Pierwszego zabiegu dokonujemy przed rozpoczęciem okresu wegetacji (kiedy minął czas wiosennych przymrozków). Najlepiej, kiedy będzie to druga połowa marca lub początek kwietnia. Dobrze jest skrócić czubek, boczne pędy przyciąć o połowę długości, usunąć uschnięte i uszkodzone.
Drugiego cięcia dokonujemy w czerwcu.
Wtedy młode pędy mają kilkanaście centymetrów, a my je skracamy o 2/3 długości. Czas na ostatnie przycinanie przychodzi pod koniec lipca, najpóźniej w połowie sierpnia. Zabieg polega na skróceniu pędów o 1cm. Potem musimy dać roślinie możliwość zagojenia cięć i przygotowanie do zimy. Początkowo najłatwiej będzie Wam stworzyć stożek lub kulę. Aby roślina była gotowa do formowania najpierw czeka ją dwuletnie zagęszczanie.
Przycinanie roślin – narzędzia
Narzędziem do przycinania mogą być nożyce ręczne do żywopłotu, najlepiej z pofałdowanym brzegiem ostrza. Ten typ zapobiega wyślizgiwaniu się grubszych pędów z ostrzy podczas cięcia. Przycinanie stosowane jest w pielęgnacji roślin nie- i zimozielonych, które łączą możliwość kształtowania form np. w żywopłoty z kwitnieniem. W tym przypadku czas zabiegów związany jest z tym ostatnim. Lawenda to krzewy o zielonoszarych liściach i drobnych, niebieskawych, fioletowych lub purpurowych kwiatach. Kwitną od czerwca do października. Podstawowym zabiegiem uprawy jest przycinanie. Pierwszy termin skracania o połowę to pierwszy rok wzrostu. Dzięki temu krzew wypuści dużo młodych pędów u podstawy i utworzy gęstą koronę. Podstawowe pory przycinania to wrzesień (po kwitnieniu) i marzec lub kwiecień (przed ruszeniem wegetacji). W pierwszym terminie cięcie wykonuje się poniżej przekwitłych kwiatostanów, w drugim usuwa się chore gałązki i skraca pędy o 1/3, a nawet 1/2.
Przycinanie roślin – Migdałek
Migdałek to roślina niezimozielona o karbowanych, jasnozielonych liściach w kształcie elipsy. Kwiaty przypominają małe różyczki. Czas kwitnienia zależy od tego, gdzie znajduje się ogród. W zachodniej Polsce migdałek rozwija się na przełomie marca i kwietnia, w innych rejonach w kwietniu i na początku maja. Jest uprawiany w dwóch formach – jako małe drzewko szczepione na pniu dorastające do 1,5 metra i jako krzew do 3 m. Może tworzyć żywopłoty i szpalery. I krzewy, i drzewka wymagają systematycznego corocznego przycinania. Dzięki temu zagęszcza się korona i powiększa liczba kwiatów. Zabiegu cięcia krzewu dokonuje się po kwitnieniu, najczęściej w czerwcu. Najwięcej kwiatów migdałka pojawia się na pędach zeszłorocznych. Należy je skracać, uważając by pozostało 3-5 pąków licząc od podstawy. Oczywiście usuwa się pędy chore, zaatakowane przez szkodniki.
Przycinanie roślin – Hortensja
Hortensja to uprawiana na całym świecie roślina ozdobna. Jest raczej indywidualistką, ale z ciekawym podejściem do przycinania. Najczęściej w naszych ogrodach możemy zobaczyć dwa gatunki – hortensję ogrodową (zimozieloną) i hortensję bukietową (niezimozieloną). Hortensja ogrodowa osiąga wysokość do półtora metra. Kwiaty to kuliste baldachogrona o średnicy 15-25 cm. Mogą występować w barwach: białej, różowej i niebieskiej. Liście są owalne, ciemnozielone. W ogrodzie kwitnie od czerwca do początku mrozów. Hortensja bukietowa to krzew zrzucający ciemnozielone liście na zimę. Może osiągnąć wysokość czterech metrów. Kwiaty mają formę stożkowych kwiatostanów. W trakcie kwitnienia zmieniają kolor z kremowego na purpurowy. Kwitnienie jest ściśle związane z przycinaniem hortensji. W obu odmianach zabieg ten przeprowadza się zupełnie inaczej.
Hortensja ogrodowa kwitnie na pędach zeszłorocznych. Po ich wycięciu nie zakwitłaby wcale. Przycina
się głównie zaschnięte kwiatostany w sierpniu zaraz po kwitnieniu. Jeżeli jakieś pędy trzeba skrócić ze względu na wielkość krzewu należy to robić sukcesywnie, stopniowo w kolejnych latach. Hortensja bukietowa kwitnie na pędach tegorocznych. Można je przycinać. Dzięki temu kwiatostany będą większe i kwitnienie obfitsze. Zabieg przeprowadza się co roku w marcu przed rozwojem liści. Młodsze pędy skraca się o 1/3 ich długości, starsze nawet o 2/3. Pod koniec sierpnia wycina się przekwitłe kwiatostany pod miejscem ich wyrastania.
Przycinanie roślin – Forsycja
Forsycje to krzewy, będące materiałem na piękne żywopłoty. O dekoracyjności rośliny stanowią kwiaty. Są małe, żółte, 4-płatkowe. Pojawiają się w ogromnej ilości w marcu i kwietniu. Dopiero po kwitnieniu rośliny wytwarzają lancetowate, ciemnozielone liście. Krzewy osiągają wysokość 2-3 metrów. W Polsce najczęściej uprawia się dwa gatunki – forsycję pośrednią i zwisłą. Przycinanie jest bardzo istotne dla pielęgnacji forsycji. Powinno być wykonywane regularnie każdej wiosny po przekwitnięciu, najlepiej przed wytworzeniem liści. Podstawowe cięcie wymaga skracania krótszych pędów o 1/3 długości, a dłuższych o połowę. Korzystne dla najbogatszego kwitnienia jest takie panowanie nad wzrostem rośliny, aby krzew osiągał wysokość 1,5-2 m. Dobrze jest usuwać pędy zagęszczające koronę i skierowane do wnętrza. Oczywiście wycinamy przede wszystkim uschnięte lub zaatakowane przez szkodniki.
